object(WP_Query)#3927 (51) { ["query"]=> array(4) { ["post_type"]=> string(4) "post" ["tag"]=> NULL ["post_status"]=> string(7) "publish" ["posts_per_page"]=> int(9) } ["query_vars"]=> array(64) { ["post_type"]=> string(4) "post" ["tag"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["posts_per_page"]=> int(9) ["error"]=> string(0) "" ["m"]=> string(0) "" ["p"]=> int(0) ["post_parent"]=> string(0) "" ["subpost"]=> string(0) "" ["subpost_id"]=> string(0) "" ["attachment"]=> string(0) "" ["attachment_id"]=> int(0) ["name"]=> string(0) "" ["pagename"]=> string(0) "" ["page_id"]=> int(0) ["second"]=> string(0) "" ["minute"]=> string(0) "" ["hour"]=> string(0) "" ["day"]=> int(0) ["monthnum"]=> int(0) ["year"]=> int(0) ["w"]=> int(0) ["category_name"]=> string(0) "" ["cat"]=> string(0) "" ["tag_id"]=> string(0) "" ["author"]=> string(0) "" ["author_name"]=> string(0) "" ["feed"]=> string(0) "" ["tb"]=> string(0) "" ["paged"]=> int(0) ["meta_key"]=> string(0) "" ["meta_value"]=> string(0) "" ["preview"]=> string(0) "" ["s"]=> string(0) "" ["sentence"]=> string(0) "" ["title"]=> string(0) "" ["fields"]=> string(0) "" ["menu_order"]=> string(0) "" ["embed"]=> string(0) "" ["category__in"]=> array(0) { } ["category__not_in"]=> array(0) { } ["category__and"]=> array(0) { } ["post__in"]=> array(0) { } ["post__not_in"]=> array(0) { } ["post_name__in"]=> array(0) { } ["tag__in"]=> array(0) { } ["tag__not_in"]=> array(0) { } ["tag__and"]=> array(0) { } ["tag_slug__in"]=> array(0) { } ["tag_slug__and"]=> array(0) { } ["post_parent__in"]=> array(0) { } ["post_parent__not_in"]=> array(0) { } ["author__in"]=> array(0) { } ["author__not_in"]=> array(0) { } ["ignore_sticky_posts"]=> bool(false) ["suppress_filters"]=> bool(false) ["cache_results"]=> bool(true) ["update_post_term_cache"]=> bool(true) ["lazy_load_term_meta"]=> bool(true) ["update_post_meta_cache"]=> bool(true) ["nopaging"]=> bool(false) ["comments_per_page"]=> string(2) "50" ["no_found_rows"]=> bool(false) ["order"]=> string(4) "DESC" } ["tax_query"]=> object(WP_Tax_Query)#3907 (6) { ["queries"]=> array(0) { } ["relation"]=> string(3) "AND" ["table_aliases":protected]=> array(0) { } ["queried_terms"]=> array(0) { } ["primary_table"]=> string(8) "mf_posts" ["primary_id_column"]=> string(2) "ID" } ["meta_query"]=> object(WP_Meta_Query)#3903 (9) { ["queries"]=> array(0) { } ["relation"]=> NULL ["meta_table"]=> NULL ["meta_id_column"]=> NULL ["primary_table"]=> NULL ["primary_id_column"]=> NULL ["table_aliases":protected]=> array(0) { } ["clauses":protected]=> array(0) { } ["has_or_relation":protected]=> bool(false) } ["date_query"]=> bool(false) ["request"]=> string(1216) "SELECT SQL_CALC_FOUND_ROWS mf_posts.ID FROM mf_posts JOIN mf_icl_translations wpml_translations ON mf_posts.ID = wpml_translations.element_id AND wpml_translations.element_type = CONCAT('post_', mf_posts.post_type) WHERE 1=1 AND mf_posts.post_type = 'post' AND ((mf_posts.post_status = 'publish')) AND ( ( ( wpml_translations.language_code = 'hy' OR ( wpml_translations.language_code = 'hy' AND mf_posts.post_type IN ( 'elementor_library' ) AND ( ( ( SELECT COUNT(element_id) FROM mf_icl_translations WHERE trid = wpml_translations.trid AND language_code = 'hy' ) = 0 ) OR ( ( SELECT COUNT(element_id) FROM mf_icl_translations t2 JOIN mf_posts p ON p.id = t2.element_id WHERE t2.trid = wpml_translations.trid AND t2.language_code = 'hy' AND ( p.post_status = 'publish' OR p.post_type='attachment' AND p.post_status = 'inherit' ) ) = 0 ) ) ) ) AND mf_posts.post_type IN ('post','page','attachment','wp_block','elementor_library','acf-field-group' ) ) OR mf_posts.post_type NOT IN ('post','page','attachment','wp_block','elementor_library','acf-field-group' ) ) ORDER BY mf_posts.post_date DESC LIMIT 0, 9" ["posts"]=> array(9) { [0]=> object(WP_Post)#3911 (24) { ["ID"]=> int(6305) ["post_author"]=> string(1) "3" ["post_date"]=> string(19) "2021-03-03 15:23:04" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-03-03 15:23:04" ["post_content"]=> string(1957) "

Դիմակ չկրելու կամ անհատական պաշտպանիչ միջոցների կիրառումը խախտելու համար 2020թ-ի մարտի 1-ից նոյեմբերի 1-ը շուրջ 145 հազար քաղաքացի ենթարկվել է վարչական տույժի՝ նվազագույն աշխատավարձի տասնապատիկի չափով՝ 10 հազար դրամ։ Այսինքն, ոստիկանության խստացված վերահսկողության շնորհիվ, քաղաքացիների գրպանից 1.4 միլիարդ դրամ ուղղվել է պետական բյուջե։

«Անիմացիա» առարկայի շրջանակներում պատկերել եմ դիմակ չկրելու կամ սխալ կրելու համար վարչական տույժի ենթարկված քաղաքացիների թիվը 2020թ-ի մարտի 1-ից նոյեմբերի 1-ն ընկած ժամանակահատվածում։

Մանրամասն՝ այստեղ։

https://www.youtube.com/watch?v=1AZTZPhPyNI&ab_channel=HetqMediaFactory

" ["post_title"]=> string(93) "Դիմակ չկրելու համար տույժի ենթարկված քաղաքացիները" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(18) "covid_mask_penalty" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-03-04 11:38:19" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-03-04 11:38:19" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(8) "/?p=6305" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [1]=> object(WP_Post)#3913 (24) { ["ID"]=> int(6293) ["post_author"]=> string(1) "3" ["post_date"]=> string(19) "2021-03-03 13:15:14" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-03-03 13:15:14" ["post_content"]=> string(1369) "

Կորոնավիրուսից խուսափելու համար դիմակ կրելն այնքան կարևորվեց, որ բնությանը հասցվող վնասը մոռացության մատնվեց։

Օգտվելով միջազգային աղբյուրներից՝ «Անիմացիա» առարկայի շրջանակում ներկայացրել եմ կտորից և բժշկական դիմակների տարբերությունը։

Սա զուտ կրթական նյութ է, այդ է պատճառը, որ օգտվել եմ ազատ օգտագործման աուդիո ձևավորումից։

https://www.youtube.com/watch?v=7Ky9ZDfFP1E&feature=youtu.be

" ["post_title"]=> string(80) "Կտորից և բժշկական դիմակների տարբերությունը" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(15) "covid_facemasks" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:00" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:00" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(8) "/?p=6293" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [2]=> object(WP_Post)#3915 (24) { ["ID"]=> int(6251) ["post_author"]=> string(1) "3" ["post_date"]=> string(19) "2021-02-26 16:55:09" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-02-26 16:55:09" ["post_content"]=> string(5819) "

Տեղափոխում, արտագաղթ, մահ. այս երևույթների հետևանքով են լքված մնացել ֆոտոպատմությունում պատկերված տները։

Երևանում և հարակից շրջաններում  լքված տներն ավելի շատ են, քան մենք նկատում ենք։ Ինձ հատկապես հետաքրքիր էր, թե ինչ կա լքված տների ներսում, երբ սկսում էի նկարել ֆոտոպատմությունս։ 

Սկսեցի շրջել քաղաքի տարբեր հատվածներով ու ծանոթանալ տասնյակ մարդկանց հետ, որոնք էլ հենց ուղղորդել են նկարներում պատկերված տները։ «Գնա Կոնդ, շատ տներ կան վատ վիճակում, որ նկարես, չեն էլ իմանա, որ լքված են»,-զրույցի ընթացքում ասաց գազանանոցի աշխատակիցներից մեկը։ 

Գնացի։ 

Կոնդի փողոցներից մեկում ծանոթացա Էրիկի հետ, որը դպրոցական տարիքի տղա է։ Մի տուն կար, որտեղ Էրիկը վաղուց ուզում էր մուտք գործել, բայց չէր համարձակվել։ Ինձ ուղեկցելը լավ առիթ էր, որ ինքն էլ հայտնվի լքված այդ տանը։ 

Իր և ընկերների հետ միասին շրջեցինք Կոնդի փողոցներով։ Երբ արդեն նկարները մշակման փուլում էին, ու մտածում էի՝ էլ չեմ նկարի, Էրիկը հեռախոսով արված մի քանի նկար ուղարկեց նոր գտած տնից ու միասին գնացինք։ 

Չնայած մտերիմներիս անհանգստությանը՝ շարունակում էի շրջել լքված, բայց կարծես «տիրություն արվող» տներում։ Տները լքված են, բայց անտեր չեն, քանի որ դրանց հեռակա հետևում են հարևանությամբ ապրող մարդիկ կամ նախկին տերերի բարեկամները։

Կահույք, սպասք, նկարներ, թոշակի գրքույկ և նման այլ առարկաները միակ վկան են, որ նախկինում այս տներում  կյանք է եղել։

Ամեն տանը կարելի էր պատկերացնել, թե ինչպիսին է եղել այդտեղի առօրյան, լավ կամ վատ, ուրախ կամ տխուր պահերը, բայց ինչ որ մի պահի կյանքը կանգնել է այստեղ։

" ["post_title"]=> string(22) "Ոչ ոքի տունը" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(12) "no_ones_home" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:03" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:03" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(8) "/?p=6251" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [3]=> object(WP_Post)#3917 (24) { ["ID"]=> int(6241) ["post_author"]=> string(1) "3" ["post_date"]=> string(19) "2021-02-23 16:55:58" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-02-23 16:55:58" ["post_content"]=> string(4221) "

Թվաց՝ վատ երազ եմ տեսնում, բայց էդքան արագ չէի արթնանա երազից, մի քիչ կտանջվեի՝ նոր: Վեր թռա ուժեղ, տևական դղրդյունից, բոբիկ դուրս վազեցի սենյակիցս.

— Մաաաամ
— Շող, դուրս արի արագ, երկրաշարժ ա:

Մամայից առաջ ընկնելով վազեցի ներքև, որ բանալին գտնեմ: Միշտ թարս պահերին կորում են բոլոր չորսը: Հասկանալով, որ սխալ եմ անում ՝ որոշեցի կոշիկներս վերցնել.

— Մամ, դուրս արի գալիս եմ:
— Ո՞ւր ա բանալին, չգտա՞ր:
— Չգիտեմ, ասում եմ ու կոշիկի թայն եմ խցկում կիսակախ բրդյա գուլպան, հետո՝ ոտնաթաթիս կեսը: Ընթացքում ամաչում եմ կոշիկիս թափված թանաքի համար ու հիշում եմ քիմ. մաքրման աշխատողին, ով հրաժարվեց մաքրել թանաքը։ Ամաչում եմ, որ կոշիկներս երբեք չեմ մաքրում, որ ալարել եմ ցայվել, որ մի քանի շերտ անճոռնի տնային հագուստ ա հագիս, որ հեռախոսն ու համակարգիչը չվերցրի, որ սենյակս թափած էր։ Տեսնես  որ տունը փուլ գա, փլատակների տակ թափթփված իրերի տեղից կհասկացվի՞, որ փնթի սենյակ ա փլվել, հետո զգում եմ  ցուրտը, աղքատությունը, սովը, հիվանդությունները, արտագաղթը,  խղճում եմ ազգի բախտը, հասցնում հայհոյել իշխանություններին, անգամ նրանց, ում ժամանակ ծնված չէի:

Պարզվեց բանալին գտել էի, դուռը բացել  ու մոռացել: Դռան առաջ հայրիկի կատուներն էին հանգիստ շարված, մի տեսակ ուռցրած մորթով՝ ճիշտ մանկության բարձերի պես, որ քնելուց առաջ մամայի ձեռքերը շպրտում ու մի թեթև խփելով բռնում էին առանց սեղմելու, ուռացնելով բարձերը։ Թվում էր՝ մամայի ձեռքերում բարձերը փխրուն են դառնում ու կարող են ծխի պես չքանալ, ամպի պես փոխել ձևը ու քշվել քամուց։ Գլուխներս դնելն ու քնելը մեկ լիներ։  Փափկությունից  երազելը կիսատ էր մնում ու տեղափոխվում հաջորդ գիշերվան:

Կատուների կողքին մյուս կոշիկս եմ հագնում կիսաքունից ճոճվելով: Իջնում եմ շքամուտքի աստիճաններով ու վրաս հսկա մի բան է ընկնում ու ցնցում ինձ։ Գլուխս եռում է, ավելի ուժգին երկրաշարժ եմ ապրում. մեր հարևանի անդաստիարակ հասկի շունն է, որ երկու ամիս առաջ փոքր ձագ էր։ Ճանկռում է, հրմշտում, տերն էլ հպարտ  նայում ու ժպտում է իր «տղուն»՝ քանի ես փորձում եմ սաստել։

Տան առջև ենք, մաման հայրիկին ա զանգում, բայց հայրիկը չի վերցնում: Մամայի հեռախոսով ընկերոջս եմ զանգում՝ չի վերցնում:
Հայրիկը մեր փողոցի ծայրից սկսվող դաշտում էր,  ու երկրաշարժը թույլ էր զգացել։

Հետո վազում եմ տուն, դուրս եմ բերում համակարգիչը, որ տեղեկություններ գտնեմ երկրաշարժի մասին։

Մտածում եմ թե՞ ինչի էսպես արագ դուրս վազեցի, առաջ հանգիստ պառկած կմնայի։

" ["post_title"]=> string(37) "Փնթի սենյակ չի փլվել" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(18) "earthquake_stories" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:07" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:07" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(8) "/?p=6241" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [4]=> object(WP_Post)#4027 (24) { ["ID"]=> int(6199) ["post_author"]=> string(1) "3" ["post_date"]=> string(19) "2021-02-19 14:22:55" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-02-19 14:22:55" ["post_content"]=> string(8457) "

«Լուսանկարել մերկ կանանց». առաջին բանը, որ անցավ մտքովս, երբ սենյակում պատուհանից ներս ընկնող արևի լույսն ընդգծել էր քրոջս մարմինը։ Այդ պահին ինձ մոտ չունեի տեսախցիկ կամ հեռախոս։ 

Ավելի ուշ, երբ էսթետիկ գեղեցկությունը լուսանկարելու ցանկությունս վերածվեց «պատմություն պատմելու» հանձնարարության, հասկացա, որ մարմնի կառուցվածքը, սպիերը, մազածածկույթն ու խորթուբորթերն ինքնին պատմում են այդ մարմինը «տնօրինողի» մասին։ 

Լուսանկարել եմ վեց կնոջ, որոնցից հինգին նախկինում չեմ ճանաչել։ 

Մի քանի տարի շարունակ հատուկ սննդակարգի է հետևել, զրկել իրեն սիրելի ուտեստներից, որ կարողանա ազատվել ավելորդ քաշից։ Սակայն ժամանակի ընթացքում սկսել է պարզապես չկենտրոնանալ բարեկազմության վրա, և հիմա էլ չի բարդութավորվում իր մարմնից։ 

«Ինձ նման շատ կանայք ու աղջիկներ կան։ Շատերի մոտ, տեսնելով ինքնավստահություն, ինքս էլ մտածում եմ, թե ինչո՞ւ չեմ կարող ես էլ լինել ազատ ու չսահմանափակել ինձ։ Իհարկե, որքան էլ մտածեմ, որ այսպես հարմար է, միևնույն է վատ չէր լինի, որ նիհար ու բարեկազմ լինեի։ Բայց դե չեմ դժգոհում, կարևորը առողջությունն է»,- ասում է նա։ 

«Երիտասարդ ժամանակներս շատ նիհար եմ եղել։ Սակայն երեխաներ ունենալուց հետո սկսեցի գիրանալ։ Անկեղծ ասած՝ ինձ դուր չի գալիս մարմնիս կառուցվածքը, սակայն համեմատում եմ ինձ այլ կանանց հետ, ովքեր ավելի գեր են, հետո արդեն քիչ-քիչ հարմարվում մարմնիս։ Այն տարիքում չեմ, որ գնամ սպորտ դահլիճներ, մարզվեմ, գեղեցիկ կազմվածք ունենամ։ Լավ կլիներ, սակայն ոչ ժամանակ ունեմ, ոչ էլ ցանկություն»։

Լուսանկարում բալերինայի ոտքեր են։ Հերոսուհիս երկար ժամանակ է, ինչ բալետով է զբաղվում։

«Սիրում եմ բալետը, կապ չունի, որ ոտքերս ցավում են, սպիեր են լինում։ Մեկ շաբաթ առաջ ավելի վատ վիճակում էին, ամբողջությամբ պատառոտվել էին ոտքիս մատները, շատ էին ցավում։ Հիմա համեմատաբար լավ վիճակում են»։

Մատնահարդարումից մնացած կարմիր լաքը և աշխատանքի արդյունքում վնասված մատները խնամելու ժամանակ չունի հերոսուհիս։ Մրգի խանութում է աշխատում, բանվորուհի է։ «Աշխատանքս էլ այնպիսին է, որ ինչ էլ անեմ, մեկ է, նույն անխնամ ձեռքերն են դառնալու։ Գլուխ չեմ դնում։ Մի ժամանակ ամեն ինչ անում էի, որ թե մազերս, թե ձեռքերս խնամված ու գեղեցիկ լինեին, բայց հիմա ուշադրություն չեմ դարձնում»,- ասում է նա։

Պարուհի է, սիրում է լայն զգեստներ հագնել և ինչպես ասում է ինքը՝ մարդկանց կարծիքները իրեն չեն հետաքրքրում։

«Ես կոմպլեքսներ չունեմ, այսպես ասած, ինձ չեն հետաքրքրում մարդկանց կարծիքները։ Մի քանի տարի առաջ չէի սիրում կարճ շրջազգեստներ հագնել, բայց հիմա սիրում եմ։ Արտաքինիս մեջ ոչինչ փոխելու ցանկություն չունեմ»։

Կրծքի սպիերը տեսնելիս՝ մտածում ես, որ մեծացրել է կրծքերը։ Իրականում՝ ճիշտ հակառակը։ Նա վիրահատության միջոցով հեռացրել է կրծքագեղձերը, քանի որ նախ չէր հավանում չափը, հետո էլ ողնաշարի խնդիր ուներ։  

«Չեմ դժգոհում մարմնիցս, պարզապես շատ նիհար եմ։ Մարմնիս հետ կապված ոչ մի փոփոխություն չեմ անելու, ընդունում եմ ինձ այնպիսին, ինչպիսին կամ։ Մազերիս գույնը մեր հասարակության կողմից տարօրինակ է ընդունվում, բայց կրկին չեմ ցանկանում փոխել»,- ասում է լուսանկարիս հերոսուհին, որը մասնագիտությամբ նկարչուհի է։

«Միակ փոփոխությունը, որ արել եմ՝ քթի վիրահատությունն է։ Մարմնիս հետ կապված որևէ փոփոխություն չեմ ցանկանում անել։ Ասեմ, որ երկար ժամանակ պարով եմ զբաղվել, մարմնամարզություններ արել, դրա համար էլ չունեմ ավելորդ քաշ»։

" ["post_title"]=> string(42) "Մարմինն առանց ֆիլտրերի" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(20) "body-without-filters" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:14" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:14" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(8) "/?p=6199" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [5]=> object(WP_Post)#3919 (24) { ["ID"]=> int(6189) ["post_author"]=> string(1) "3" ["post_date"]=> string(19) "2021-02-17 16:50:58" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-02-17 16:50:58" ["post_content"]=> string(15358) "

Կորեական մշակույթը վերջին տարիներին լայն տարածում է գտել աշխարհում, նաև Հայաստանում: Կորեական երգերով ու, ընդհանրապես, մշակույթով տարված մարդկանց սովորաբար կոչում են քեյփոփեր (K-Poper): 

Այս ֆոտոպատմությունը մի քանի քեյփոփերների մասին է. ինչպես են տարվել կորեական մշակույթով, ինչ է իրենց տալիս Քեյփոփը և այլն:

Մաշա 

Առաջին քեյփոփ երգը, որ լսել եմ, եղել է «Վիքս» խմբի կատարումը՝ 2013 թվականին, պատահական էի գտել յութուբով: Սկսեցի հետաքրքրվել ու դարձա «Սթար լայթ» (այսպես են իրենց կոչում այն համայնքի ներկայացուցիչները, ովքեր «Վիքս» խմբի երկրպագուներ են։ Այլ կերպ այդ համայնքին անվանում են ֆանդոմ,- հեղ.): Բայց հետո սկսեցի հետաքրքրվել այլ խմբերով, «Բիթիէս»-ն ինձ գրավեց, ու 2016 թվականին պաշտոնապես դարձա Արմի (խմբի ֆանդոմն է):

Քեյփոփի շնորհիվ սկսեցի շփվել ու ծանոթանալ շատ մարդկանց հետ, շրջապատս բավականին մեծացավ: Հիմա քեյփոփն ինձ համար ապրելակերպ է, սրանից դուրս ինձ չեմ տեսնում, իսկ «Բիթիէս»-ն ինձ համար ամեն ինչ է. իրենցով ուրախանում եմ, տխրում, մի խոսքով իրենց հետ ապրում եմ:

Հայաստանում քեյփոփը տարածված է, հիմա հատկապես շատ են հենց Արմիները՝ «Բիթիէս»-ի ֆաները՝ չնայած ոչ միայն Հայաստանում, նաև ամբողջ աշխարհում են իրենք առաջատար: Հետաքրքրված եմ նաև կորեական պարերով, հաճախում եմ կորեական պարի, մասնակցել եմ նաև մրցույթների, իսկ պարային մեր խումբը 2018 թվականին «Քեյփոփ» ֆեսթում գրավել է առաջին տեղը:

Միշել

Հիշում եմ այն օրը, երբ ամեն ինչ կարող էր ավարտվել. դա իմ կյանքի ամենավատ,  բայց, փաստորեն, ամենալավ օրն էր: Դեպրեսիայի ու սթրեսի մեջ էի, չէի շփվում ոչ ոքի հետ, չունեի ընկերներ, կյանքն էլ ինձ համար համր ֆիլմ էր դարձել: Մի հասարակ (առաջին հայացքից) երգը, որը միացել էր «պատահականության» սկզբունքով, փոխեց իմ կյանքի ընթացքը. չհասկացա՝ որ պահից սկսեցի անգիտակցաբար արտասվել։ Երգի ավարտից հետո ես հասկացա, որ դա իմ կյանքի նոր սկիզբն է, որը ոչ մի դեպքոմ նման չի լինի նախկինին: Հետագայում ես սկսեցի հետաքրքրվել «Բիթիէս» խմբի գործունեությամբ՝ ընդունելով,  որ այլևս երբեք չեմ կարող հեռացնել նրանց իմ կյանքից։ Նրանց շնորհիվ այժմ ես Միշելն եմ, կամ և հպարտությամբ ինձ կոչում եմ Արմի:

Մագա

2014 թվականն էր, դպրոցական էի:

Դասարանի աղջիկներից մեկը հետաքրքրված էր կորեացիներով ու մի անգամ ֆիզկուլտուրայի ժամանակ հանդերձարանում առաջարկեց միասին «ԷքսՕ»-ի երգերը լսել:

Առաջինը միացրեց  “History" երգը ու հենց սկզբից ինձ դուր եկավ, հեռախոսը վերցրի իմ ձեռքը, սկսեցի նայել:

Ու արդեն սկսեցի հետաքրքրվել կորեացիներով՝ չնայած նրան, որ դեռ փոքրուց նայում էի դրամաներ, երբեք քեյփոփ չէի լսել:

Մի որոշ ժամանակ անց ցանկացա հասկանալ այն, ինչ լսում եմ: Սկսեցի ուսումնասիրել կորեերեն ու հիմա բավականին լավ տիրապետում եմ լեզվին: Կորեացիների շնորհիվ սկսեցի տարբերել չինացուն ճապոնացուց, ճապոնացուն կորեացուց և այսպես շարունակ:

Սկսեցի հագնվել կորեացիների նման, սանրվածքս փոխեցի, ու սկսեցի մի կողմ դնել բարդույթներս: Մենք ունենք մեզ հատուկ արտաքին տեսք, ու երբ փողոցի մի ծայրից մյուսը տեսնենք, առանց ամաչելու կգոռանք. «Աաա դու քեյ փոփեռ ես»։ «Ես էէէլ»։

Ու կընկերանանք:

Մենք չենք ամաչում, չենք բարդութավորվում:

Մենք նույն երազանքներն ունենք ու նույն ճաշակը:

Մենք կոչվում ենք Էքսո Էլ (Exo L)(L-love)

Նաև կոչվում ենք Էրի, ու հաճախ միմյանց Քրէրիներ ենք դիմում:

Հա, հա առանց ճանաչելու իրար քրերով ենք դիմում:

Ու սխալ կարծիք կա, թե «երեխա են, որոշ ժամանակ հետո կմոռանան» :

Անյա

Ես Անյան եմ, 19 տարեկան:

Քեյփոփում եմ արդեն 3 տարի:

Ընկերներիս շնորհիվ տարվեցի քեյփոփով, քանի որ նրանք սկսեցին ցույց տալ տարբեր երգերի տեսահոլովակներ: Սկզբում ես Արմի էի և սիրում էի «Բիթիէս»-ը, բայց գիտեի «ԷքՕ»-ի և այլ խմբերի մասին:

Իսկ հետո ես սիրահարվեցի «ԷքսՕ» խմբին, սկսեցի լսել նրանց երգերը և ավելի լավ ճանաչել, իսկ հետո դարձա Էրի՝ «ԷքսՕ» խմբի ֆան:

Խմբի երգերն ուժեղ հույզեր են առաջացնում իմ մեջ. կարող եմ լաց լինել, երբ լսում եմ նրանց երգերը, քանի որ հասկանում եմ, թե որքան եմ սիրում իրենց: Ուզում եմ, որ նրանք միշտ լինեն իմ կյանքում, որովհետև ինձ ուրախացնում են:

Աննա

Քեյփոփի հետ ծանոթացել եմ 2014 թվականին ու մինչ օրս մի պահ անգամ չեմ փոշմանել։ Իհարկե, շատ են այն քեյփոփերները, ովքեր ակտիվության սկզբնական փուլում են, ու իրենց պատճառով սխալ կարծիք է կազմվում, առհասարակ, մեր մասին:։ Իմ սիրելի խմբերը, իրենց երգերը, իրենց ասած ցանկացած երկրորդ նախադասությունը մեզ սիրելու մասին է , ինքներս մեզ գնահատել ենք սովորում։ Մենք իսկապես շատ ենք փոխվել ու փոխվում ենք ամեն օր` իրենց շնորհիվ։ Այնպես որ միշտ չէ որ կարծրատիպերը համապատասխանում են իրականությանը :

Էրիկ

Ես ինտերնետում պատահական գտա կորեական երգերից մեկը, որից հետո շրջապատումս անընդհատ հայտնվում էին քեյփոփերներ, սկսեցի հետաքրքրվել, շատ դուրս եկավ ու այդպես խորացա քեյփոփի մեջ:

Էլեն

Նախկինում ես տարված էի անիմեով, գրում էի չավարտված անիմեների շարունակությունը, նայում էի տարբեր վիդեոներ՝ կապված անիմեի հետ։ Մի օր պատահական գտա անիմացիոն վիդեո, որտեղ պարում էին անիմեի իմ սիրելի հերոսները։ Երգը ինձ գրավեց, ցանկացա սովորել նաև այդ պարը։ Հետաքրքրեց, թե ինչ երգ է, ով է կատարում։ Գտնելով իրական երգը՝  մեկ անգամ էլ նայեցի տեսահոլովակը և հասկացա, որ սովորել եմ կորեական խմբի պար՝  չիմանալով դրա մասին։ Ինքս չհասկացա, թե ոնց տարվեցի այդ խմբով, ինձ հետաքրքրում էին իրենց երգերը, պարերը, հետո արդեն ցանկացա իմանալ նրանց անունները և նախասիրությունները, թե ինչպես են նրանք հայտնվել խմբում և այլն։ Ինքս էլ չհասկացա, թե ինչպես դարձա ԱՐՄԻ~։ Հետագայում ինձ հանդիպեցին ուրիշ խմբեր, նման, բայց շաաատ տարբեր դեմքեր։ Ես սիրեցի ու մնացի այստեղ, ու չեմ փոշմանում :

Լիլիթ

Մանկուց հետաքրքրված եմ եղել ասիական երկրներով: Ինձ միշտ գրավել է ասիական մշակույթն ավելի, քան եվրոպական կամ ամերիկյանը: Մոտ 2012 թվականից արդեն Կորեայով էի տարված, սկսել եմ կինոներից՝ դորամաներ և այլն, ընկերուհիս էր առաջարկել, որ գոնե մի անգամ նայեմ: Ֆիլմերից հետո նոր անդրադարձել եմ Քեյփոփին, սիրում եմ «Էքսո» խումբը, իմ կյանքի դժվար պահերին իրենք ինձ օգնել են:

Սյուզի

2014 թվականից եմ լսել Քեյփոփ, Յութուբով պատահական լսեցի «Էքսո» խմբի երգերից մեկը, սկսեցի փնտրել ավելի շատ երգեր, խորացա..ու այսօր ես արդեն Էրի եմ :

" ["post_title"]=> string(16) "ԿորեաՀայ" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(8) "k_popers" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:40" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:40" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(8) "/?p=6189" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [6]=> object(WP_Post)#4020 (24) { ["ID"]=> int(6167) ["post_author"]=> string(1) "3" ["post_date"]=> string(19) "2021-02-17 11:33:25" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-02-17 11:33:25" ["post_content"]=> string(1219) "

Պաշտպանության նախարարության պաշտոնական կայքում անընդհատ թարմացվում է արցախյան երկրորդ պատերազմում հայկական կողմի զոհերի թիվը։

Ինֆոգրաֆիկայում ներկայացված է սեպտեմբերի 27-ից փետրվարի 16-ն ընկած ժամանակահատվածում ՊՆ-ի հրապարակած հայկական կողմի զոհերի թիվը։

" ["post_title"]=> string(87) "Հայկական կողմի զոհերը պատերազմում. ինֆոգրաֆիկա" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(21) "victims_armenian_side" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:46" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:46" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(8) "/?p=6167" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [7]=> object(WP_Post)#4018 (24) { ["ID"]=> int(6159) ["post_author"]=> string(1) "3" ["post_date"]=> string(19) "2021-02-16 10:14:25" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-02-16 10:14:25" ["post_content"]=> string(3715) "

Մանկությանս հուշերում Վանաձորի ավտոկայանն իմ գյուղ Դսեղից դեպի տատիս տուն տանող ճանապարհի հիմնական կանգառն էր: Մոդեռնիստական ոճով շենքի ամենաառեղծվածային անկյունը տոմսավաճառի սենյակն էր, ուր թեկուզ մի քանի վայրկյանով ապակուց հայացք գցելու հնարավորությունը երբեք բաց չէի թողնում: Երբ որպես ուսանող տեղափոխվեցի Երևան, ուղևորություններիս հիմնական ճանապարհները նույնպես փոխվեցին: Բայց ավտոկայանը շարունակեց մնալ գլխավոր կանգառ դեպի իմ տուն՝ Դսեղ: Սկսեցի ավելի հաճախ այնտեղ լինել, ավելի շատ մարդկանց հետ ասել-խոսել, ու կապվածությունս վայրի հետ ավելացավ: Երբ հասկացա, որ պատմություններ լսելուց բացի ուզում եմ նաև պատմել դրանց մասին, վերցրի տեսախցիկս ու գնացի իմ հարազատ վայրը՝ տոմսարկղի պատուհանից ու փակ դռներից այն կողմ պատմությունները հերթով բացահայտելու: 

Կիմա Արզումանյանը 20 տարուց ավելի ավտոկայանի տոմսավաճառն է: Անունով ճանաչում է բոլոր վարորդներին, գիտի՝ ով որ ժամին կգա, որ ժամին կգնա, համբերատար պատասխանում է ուղևորների կրկնվող հարցերին, իր մեկ քառակուսի մետրանոց աշխատասենյակում միշտ տեղ ունի նաև կենդանիների համար: 

Հասմիկ Չարչյանն ավտոկայանի բուժքույրն է: Ամեն առավոտ ջերմաչափում ու ստուգում է վարորդների առողջական վիճակը, ցուցակում նշումներ անում ու «բարի ճանապարհ» մաղթում: Անհրաժեշտության դեպքում բուժօգնություն է ցույց տալիս ուղևորներին, իսկ ազատ ժամանակ ռադիոյին զուգահեռ միացնում է հեռախոսի ձայնագրիչն ու վայելում իր սիրած երաժշտությունն ու հաղորդումները: Արդեն 400 ձայնագրություն ունի, որոնց մեջ կարող ես գտնել ամեն ինչ՝ Բիթլզից մինչև Բեթհովեն: 

Ավտոկայանի շենքի դիմաց վարորդների խոսակցություններին միախառնվում են ուղևորների ոտնաձայներն ու տոպրակների խշխշոցը՝ մինչև ավտոբուսը կլցվի ուղևորներով ու վարորդն ինձ  կասի՝ «դե մենք գնացինք, դու շաբաշ արա»: 

https://youtu.be/MrnAG43v5ug

" ["post_title"]=> string(29) "Դե, մենք գնացինք" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(7) "lets_go" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:53" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-03-04 07:58:53" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(8) "/?p=6159" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } [8]=> object(WP_Post)#3931 (24) { ["ID"]=> int(6153) ["post_author"]=> string(1) "3" ["post_date"]=> string(19) "2021-02-12 16:30:17" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-02-12 16:30:17" ["post_content"]=> string(1709) "

Պատերազմի օրերին տեղական և միջազգային լրատվամիջոցների բազմաթիվ լրագրողներ Արցախում էին:

«ՍիվիլՆեթ»-ի լրագրող Անի Փայտյանը նյութեր էր պատրաստում անգլերենով և ֆրանսերենով։

Անին ծնվել է Տավուշում, մեծացել Բելգիայում։ Հայաստանյան վերջին հիշողությունները պատերազմի ու կրակոցների հետ են կապված։ Որպես լրագրող Արցախ մեկնելն Անիի համար բացի մասնագիտական պատասխանատվությունից նաև մանկության տրավման հաղթահարելու փորձ էր: 

Անին կարծում է, որ լրագրողների աշխատանքը հենց պատերազմի ավարտից հետո է սկսվել։ «Ուղղակի էս պատերազմը չպետք է մոռանանք»,- ասում է նա։

https://www.youtube.com/watch?v=USJMUkLnHYM&feature=youtu.be

" ["post_title"]=> string(66) "Պատերազմ և լրագրություն․ հետհայացք" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(13) "reporting_war" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-03-04 08:01:15" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-03-04 08:01:15" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(8) "/?p=6153" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } } ["post_count"]=> int(9) ["current_post"]=> int(-1) ["in_the_loop"]=> bool(false) ["post"]=> object(WP_Post)#3911 (24) { ["ID"]=> int(6305) ["post_author"]=> string(1) "3" ["post_date"]=> string(19) "2021-03-03 15:23:04" ["post_date_gmt"]=> string(19) "2021-03-03 15:23:04" ["post_content"]=> string(1957) "

Դիմակ չկրելու կամ անհատական պաշտպանիչ միջոցների կիրառումը խախտելու համար 2020թ-ի մարտի 1-ից նոյեմբերի 1-ը շուրջ 145 հազար քաղաքացի ենթարկվել է վարչական տույժի՝ նվազագույն աշխատավարձի տասնապատիկի չափով՝ 10 հազար դրամ։ Այսինքն, ոստիկանության խստացված վերահսկողության շնորհիվ, քաղաքացիների գրպանից 1.4 միլիարդ դրամ ուղղվել է պետական բյուջե։

«Անիմացիա» առարկայի շրջանակներում պատկերել եմ դիմակ չկրելու կամ սխալ կրելու համար վարչական տույժի ենթարկված քաղաքացիների թիվը 2020թ-ի մարտի 1-ից նոյեմբերի 1-ն ընկած ժամանակահատվածում։

Մանրամասն՝ այստեղ։

https://www.youtube.com/watch?v=1AZTZPhPyNI&ab_channel=HetqMediaFactory

" ["post_title"]=> string(93) "Դիմակ չկրելու համար տույժի ենթարկված քաղաքացիները" ["post_excerpt"]=> string(0) "" ["post_status"]=> string(7) "publish" ["comment_status"]=> string(6) "closed" ["ping_status"]=> string(6) "closed" ["post_password"]=> string(0) "" ["post_name"]=> string(18) "covid_mask_penalty" ["to_ping"]=> string(0) "" ["pinged"]=> string(0) "" ["post_modified"]=> string(19) "2021-03-04 11:38:19" ["post_modified_gmt"]=> string(19) "2021-03-04 11:38:19" ["post_content_filtered"]=> string(0) "" ["post_parent"]=> int(0) ["guid"]=> string(8) "/?p=6305" ["menu_order"]=> int(0) ["post_type"]=> string(4) "post" ["post_mime_type"]=> string(0) "" ["comment_count"]=> string(1) "0" ["filter"]=> string(3) "raw" } ["comment_count"]=> int(0) ["current_comment"]=> int(-1) ["found_posts"]=> int(16) ["max_num_pages"]=> float(2) ["max_num_comment_pages"]=> int(0) ["is_single"]=> bool(false) ["is_preview"]=> bool(false) ["is_page"]=> bool(false) ["is_archive"]=> bool(false) ["is_date"]=> bool(false) ["is_year"]=> bool(false) ["is_month"]=> bool(false) ["is_day"]=> bool(false) ["is_time"]=> bool(false) ["is_author"]=> bool(false) ["is_category"]=> bool(false) ["is_tag"]=> bool(false) ["is_tax"]=> bool(false) ["is_search"]=> bool(false) ["is_feed"]=> bool(false) ["is_comment_feed"]=> bool(false) ["is_trackback"]=> bool(false) ["is_home"]=> bool(true) ["is_privacy_policy"]=> bool(false) ["is_404"]=> bool(false) ["is_embed"]=> bool(false) ["is_paged"]=> bool(false) ["is_admin"]=> bool(false) ["is_attachment"]=> bool(false) ["is_singular"]=> bool(false) ["is_robots"]=> bool(false) ["is_favicon"]=> bool(false) ["is_posts_page"]=> bool(false) ["is_post_type_archive"]=> bool(false) ["query_vars_hash":"WP_Query":private]=> string(32) "bb553049756524726a83cea59415936f" ["query_vars_changed":"WP_Query":private]=> bool(false) ["thumbnails_cached"]=> bool(false) ["stopwords":"WP_Query":private]=> NULL ["compat_fields":"WP_Query":private]=> array(2) { [0]=> string(15) "query_vars_hash" [1]=> string(18) "query_vars_changed" } ["compat_methods":"WP_Query":private]=> array(2) { [0]=> string(16) "init_query_flags" [1]=> string(15) "parse_tax_query" } }