Մենք սովորում ենք

Վերջաբանի վարպետը՝ դագաղագործ Սերգեյը

27-ամյա Սերգեյը դագաղագործ է, դագաղին էլ հենց գործ է ասում։ Թե պահանջարկը մեծ է լինում, օրը մինչև 10 «գործ» կարողանում է սարքել։ Սովորական գործ է՝ ասում է։

Նոյեմբեր 20/2024

Կարգավիճակը՝ արտոնյալ, տները՝ դատարկ․ Վահրավար

«4-5 տարի հետո էս վերջին մոհիկաններն էլ կգնան, ու էլ ոչ մեկ էս գյուղում ձմռանը դռները չի բացի։ Բա ափսոս չի՞ էս գեղեցկությունը, էս հրաշքը, էս բնությունը, էս ամեն ինչը ո՞ւմ թողնես, ինչի՞ թողնես, ո՞ւր գնաս»,— ասում է Արուսյակը։

Նոյեմբեր 5/2024

Դոնարն առանց Նիկոլի

«Գյուղում 82 տարեկան ուրիշ կին չես գտնի, որ հունձ անի», - ասում է Դոնար տատը։ Լոռու մարզի Յաղդան գյուղ նա հարս է եկել 1979-ին` հարևան Սվերդլովից։ Ամուսինը՝ Նիկոլը, ազգությամբ հույն էր։

Նոյեմբեր 19/2024

Փակ տներով հարուստ գյուղը՝ պոչամբարի եզրին. Չափնի

2019-ից Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինատը սկսեց գումար տալ չափնեցիներին, քանի որ Արծվանիկի պոչամբարը նաև գյուղի տարածքում է։ Այսպիսով, Չափնին դարձավ Սյունիքի այն քիչ գյուղերից, որի բնակչությունը ոչ թե նվազում, այլ աճում է։

Հոկտեմբեր 29/2024

Գյուղի վերջին զանգը. Տավրուս

Վեցերորդ դասարանցի Վաչեն Տավրուսի 45 բնակիչներից մեկն է։ Որոշել է՝ գյուղապետ է դառնալու, նոր դպրոց կառուցի, վրան Հայաստանի մեծ դրոշը դնի, գյուղը շենացնի... Եթե իհարկե Տավրուսում բնակչություն լինի, ու գյուղը միայն քարտեզի վրա չմնա։

Նոյեմբեր 12/2024

Սիրե, շատ սիրե

«76 տարեկան եմ արդեն, բայց հոգիս ջահել է. ես գիտեմ՝ 40 տարեկան եմ»։

Հոկտեմբեր 28/2024

Մահվան մահճին

Այն, ինչ այստեղ գրում եմ, մայրս է պատմել՝ Սյուզաննա Գիգոլյանը։ Նա խնամում էր Արեգ Լուսինյանին. կոմպոզիտորը կյանքի վերջին ամիսներին գամված էր անկողնուն։

Նոյեմբեր 6/2024

Արցախցի ուսուցչի կյանքի ալիքները Թարթառի ափից մինչև Սևան

Միշան Արցախից է։ Տունը Թարթառի ափին էր, Մատաղիս գյուղում։ Երկու անգամ հարկադրված հեռացել է ու վերադարձել։ Երրորդ անգամ Մատաղիսը թողել է 2020-ին ու չգիտի՝ նորից կվերադառնա՞։

Հոկտեմբեր 25/2024